ضریب رفتـار پیشنهادی برای کاربرد میراگرهای الحاقی ویسکوالاستیک در قاب های خمشی سطرجدید ویژه ی فولادی و ارزیابی آن

از ضریب کاهش مقاومت $r$ در استانداردهای تحلیل و طراحی، برای کاهش مقدار نیروهای طراحی و استفاده از ظرفیت سازه ها برای اتلاف انرژی لرزه یی ورودی به آن هابا واردشدن به محدوده ی رفتار غیرخطی مصالح استفاده می شود. پارامترهای مختلفی در تعیین مقدار این ضریب مؤثرند که از آن جمله می توان به ضریب کاهش مقاومت ناشی از شکل پذیری، مقاومت افزون، نامعینی سیستم و... اشاره کرد. از طرفی، استفاده از سیستم های اتلاف انرژی خصوصاً میراگرهای الحاقی به تدریج به جزئی تفکیک ناپذیر در طراحی لرزه یی تبدیل شده است. همچنین ضوابط طراحی سیستم های سازه یی مجهز به این نوع تجهیزات در برخی از آیین نامه های بارگذاری لرزه یی، از جمله ۰۵-۷a s c e ارائه شده است. در این نوشتار، ضمن بررسی مطالعات انجام شده، نسبت به تعیین ضریبی به منزله ی ضریب کاهش مقاومت ناشی از کاربرد میراگرهای الحاقی ویسکوالاستیک برای قاب های خمشی فلزی ویژه اقدام شده است. برای این کار ضمن استفاده از روش تحلیل استاتیکی غیرخطی برای تعیین ضریب رفتار مزبور برای تعدادی از مدل های سازه یی، نتایج حاصله با انجام تحلیل های دینامیکی غیرخطی تاریخچه ی زمانی کنترل شده است. برای انجام تحلیل ها از نرم افزار o p e n s e e s استفاده شده است.